تنگی نای در زیر تارهای صوتی 


تنگی ساب گلوتیک چیست؟ 

تنگی ساب گلوتیک (Subglottic Stenosis) به باریک شدن مجرای تنفسی در بخش حنجره در زیر تارهای صوتی یا گلوت گفته میشود. قطر نرمال این بخش از نای در نوزادان 4 میلی متر است. اگر قطر آن از 3.5 میلی متر کمتر باشد، تنگی ساب گلوتیک یا تنگی نای در زیر تارهای صوتی در نظر گرفته میشود. 

https://adc.bmj.com/content/archdischild/105/5/486/F1.large.jpg

انواع تنگی نای در زیر تارهای صوتی 

به طور کلی دو نوع تنگی نای در زیر تارهای صوتی ممکن است اتفاق بیفتد: 

  1. تنگی ساب گلوتیت مادرزادی- مجرای تنفسی کودک از بدو تولد در این بخش از نای تنگ تر است. زمانی این اتفاق می افتد که مجرای تنفسی پیش از تولد به درستی شکل نگرفته باشد. 
  2. تنگی ساب گلوتیت اکتسابی- این نوع تنگی نای، از بدو تولد وجود ندارد و بعدا اتفاق می افتد. شایعترین عوامل آن عفونت، جراحت یا مشکلات مربوط به لوله گذاری تنفسی است. این مشکلات به دلیل ایجاد بافت جوشگاه در مجرای تنفسی باعث باریک شدن آن میشوند. 


علائم و نشآنه های تنگی نای در زیر تارهای صوتی چیست؟ 

  • تنفس با صدای زیر که هم در دم و هم در بازدم شنیده میشود. زمانی که کودک بیمار است یا پس از ورزش یا فعالیت شدید این وضعیت بدتر میشود. 
  • چندین مرتبه تشخیص خروسک در سنین پایین 
  • وزن گیری ضعیف 
  • تلاش بیشتر برای تنفس با تو کشیدن گردن یا بین یا زیر دنده ها 


تشخیص تنگی نای زیر تارهای صوتی چگونه است؟ 

بر اساس سابقه پزشکی و معاینه، دکتر این وضعیت را تشخیص میدهد. گاهی اوقات با برخی انواع عکس اشعه ایکس از جمله سی تی اسکن سینه یا فلوروسکپی مسیر تنفسی میتوان تنگی را مشاهده کرد. تشخیص تنگی نای با لارنگوسکپی و برونکوسکپی مستقیم تایید میشود. 

لارنگوسکپی و برونکوسکپی علاوه بر تشخیص، به پزشک امکان میدهند شدت تنگی مجرا را تشخیص دهد. 

در بسیاری از موارد علائم قابل توجهی ایجاد نمیشود تا زمانی که تنگی نای بیش از 50 درصد اندازه نرمال مجرا را میگیرد. 


چه روشهایی برای درمان تنگی نای زیر تارهای صوتی، وجود دارد؟ 

درمان بستگی به شدت تنگی مجرا و علائمی که ایجاد کرده است دارد. 

در برخی موارد تنها درمانهای پشتیبانی و نظارت کفایت میکند. گاهی اوقات مجیا تنفسی را میتوان با بالن باز کرد. در موارد شدیدتر، عمل جراحی بزرگتر کردن نای صورت میگیرد. عمل جراحی ممکن است به صورت باز یا بسته انجام شود. 

اغلب باز کردن مسیر هوایی شامل پیوند عضروف نیز می باشد. یک تکه غضروف از جای دیگری از بدن برداشته میشود و به مجرای تنفسی پیوند میشود تا اندازه آن را افزایش دهد. 

در موارد نادر، تنگی مجرا به قدری شدید است که تراکئوتومی باید جایگذاری شود تا مسیر مسدود شده نای را میانبر بزند و سپس عمل جراحی بازسازی نای صورت بگیرد. 

دکتر بهزاد رحمانی